W czasie kiedy polski off-road dopiero się kształtował. I tak naprawdę nie były jasno określone i zdefiniowane reguły gry, większość z nas próbowała wprowadzić coś z własnej inwencji twórczej, budując różnego rodzaju stwory i pokraki.
Najfajniejsze jednak było samo budowanie. Wieczorami się spotykaliśmy, piliśmy piwko, czy tam coś innego i braliśmy się do pracy – budowaliśmy trzy pokraki równolegle w rytm muzyki – każdy zespół swojego. Rano, jak się rozjaśniło na niebie i w oczach , sprawdzaliśmy co zrobiliśmy pożytecznego.
Była kupa śmiechu i przy tym wszystkim dużo głupich żartów – typu – podrzucanie większej ilości części do skręcanego silnika – co powodowało burzę mózgów konkurencyjnej ekipy.
Było inaczej niż dzisiaj, nie było wielkiego stresu i niezdrowej konkurencji , nie było ciśnienia na wynik za wszelką cenę, FIA i załącznik – J – nie istniał w świadomości rajdowców , koszty zabawy w rajdy terenowe były zdecydowanie niższe, to była rozrywka – ot zamiast grilowania.
Same rajdy też były inne. Ci, którzy są dzisiejszymi ekoterrorystami i próbują się teraz wykazać swoją siłą urzędową w pseudoochronie środowiska – sami, wraz z nami się dobrze bawili.
Po prostu ówczesny polski off-road był jak szalone lata 70-te w USA – dla wszystkich „ trawa, tarzanie w błocie i wolność”.
Gonzo – 2001-2002
Nazwa powstała pewnego wieczoru po przyozdobieniu i ucharakteryzowaniu twarzy auta do znanej postaci z Muppetów.
I tak mu zostało.
– silnik Suzuki 1.6 – 16V 120 KM – modyfikowany wtrysk mechaniczny Bosch K-Jetronic z VW Golfa GTI, skrzynia 5b, reduktor Samurai,
– podwozie Samurai, początkowo resory piórowe, później sprężyny śrubowe i Mc-Pherson,
– konstrukcja – ramoklatka spawana z rur stalowych,
– wyciągarka elektryczna Warn – „grzechotnik”,
– chłodnica z tyłu,
– wspomaganie kierownicy,
– 4x hamulce tarczowe,
– 100% blokada mostu
– rozstaw osi – 2200 mm, masa ok 1100 kg.
